برچسب: کتاب مانایی: علم و هنر بلند زیستن برای چه کسانی مناسب است؟

معرفی کتاب مانایی: علم و هنر بلند زیستن

پیتر عطیه معتقد است می‌توانیم حتی با بالاتر رفتن سن تقویمی‌مان، کماکان جوان بمانیم. او در کتاب مانایی: علم و هنر بلند زیستن بر راهکارهایی که به افزایش طول عمر و افزایش بازه‌ی سلامتی می‌انجامند تأکید می‌ورزد. این نویسنده نشان می‌دهد که چگونه خطر بروز بیماری قلبی‌عروقی را کاهش دهیم و با قاتلی به نام سرطان مبارزه کنیم. لازم به ذکر است کتاب حاضر از جمله آثار پرفروش نیویورک تایمز به شمار می‌آید.

درباره‌ی کتاب مانایی: علم و هنر بلند زیستن

کتاب مانایی: علم و هنر بلند زیستن (Outlive: The Science and Art of Longevity) تفکر اشتباهِ پزشکی درمورد پیری را زیر سوال می‌برد. این کتاب رویکردی مبنی‌بر زندگی باکیفیت‌تر و طولانی‌تر ارائه می‌دهد؛ رویکردی که بر جلوگیری از بیماری‌های مزمن و افزایش سلامتیِ طولانی‌مدت تأکید دارد. دکتر پیتر عطیه (Peter Attia) تغذیه‌ی سالم، ورزش و خواب کافی را به‌عنوان راهکارهایی برای افزایش طول عمر و پیشگیری از پیری و بیماری مطرح می‌کند.

پزشکیِ مدرن با همه‌ی پیشرفتی که در زمینه‌های مختلف داشته، نتوانسته بیماری‌های ناشی از افزایش سن را درمان یا از آن‌ها پیشگیری کند؛ بیماری‌های قلبی، آلزایمر، سرطان و دیابت نوع دوم بیشترین سهم را در آمار مرگ‌ومیر دارند. مداخله‌های پزشکی در چنین مواردی، خیلی دیر دست به کار می‌شوند و یا طول عمر را به قیمتِ کاهشِ کیفیتِ زندگیِ فرد افزایش می‌دهند. پیتر عطیه به این چارچوب درمانی نقد وارد می‌کند و استراتژی شخصی‌تر و کارآمدتری را برای درمان و پیشگیری پیشنهاد می‌دهد.

نویسنده در کتاب مانایی: علم و هنر بلند زیستن به ما کمک می‌کند تا بهترین روش را برای افزایش طول عمر و سلامتیِ خود نسبت به ویژگی‌های فردی به کار گیریم. او مؤثرترین دارو را برای افزایش طول عمر معرفی می‌کند و همچنین بر اهمیت بیوشیمی تغذیه تأکید می‌ورزد. پیتر عطیه توجه به سلامت عاطفی را در کنار توجه به سلامت جسمی، به‌شدت توصیه می‌کند.

به عقیده‌ی پیتر عطیه یکی از موانع اصلی در مسیر تلاش برای برخورداری از طول عمر این واقعیت است که مهارت‌های آموخته‌شده‌ی خودش و همکارانش در طول دوره‌ی آموزش پزشکی در مقابله با مرگ‌های سریع بسیار مؤثرتر از مرگ‌های آهسته عمل می‌کنند. آن‌ها در نجات جان آدم‌ها و حتی احیای بیماران روبه‌مرگ، توانایی‌های حیرت‌انگیزی نشان داده‌اند. بااین‌حال، در یاری‌رسانی به افراد مبتلا به بیماری‌های مزمن -نظیر سرطان، بیماری قلبی‌عروقی، یا بیماری‌ عصبی- و رهانیدن آنان از چنگال مرگِ آهسته، به نحو قابل‌توجهی وامانده‌اند. پیتر عطیه می‌گوید ما توانسته‌ایم نشانه‌های این بیماران را تسکین دهیم و اغلب پایانشان را اندکی به تأخیر بیندازیم، اما ظاهراً قادر نبوده‌ایم تا همچون افرادِ دچارِ مشکلات حاد، این افراد را هم به حالت عادی‌شان بازگردانیم. مشکلْ تلاش نکردن پزشکان نیست. در پزشکی مدرن، برای هر یک از این بیماری‌ها کوشش‌های فراوانی صورت گرفته و به هرکدام منابعی باورنکردنی اختصاص داده شده است. اما پیشرفت‌های به‌دست‌آمده کمتر از میزان تلاش‌های انجام‌شده بوده‌اند.

کتاب مانایی: علم و هنر بلند زیستن در واقع به بررسی برخی سازوکارهای نهفته در روند پیری می‌پردازد و به چگونگی کارکرد مکانیسم‌های درونی هر یک از بیماری‌های دوران پیری نگاهی دقیق می‌اندازد؛ این بیماری‌ها چگونه و از چه زمانی آغاز می‌شوند؟ کدام نیروهای -درونی و بیرونی- محرک آن‌ها هستند؟ و مهم‌تر از همه چگونه می‌توان آن‌ها را به تعویق انداخت یا حتی به‌کلی از بروزشان پیشگیری کرد؟ این کتاب همچنین نگاه دقیق‌تری به بازه‌ی سلامتی خواهد داشت؛ یکی از آن اصطلاحات پرکاربردی که تمامی معنایش را از دست داده است. تعریف مرسوم بازه‌ی سلامتی، به عنوان دوره‌ای از زندگیِ عاری از بیماری و کم‌توانی، بسیار نارساست. آیا بیمار و خانه‌نشین نبودنمان به معنای سالم بودن ماست؟

پیتر عطیه بازه‌ی سلامتی و افول آن را در قالب سه دسته‌بندی یا خط سیر عنوان می‌کند: نخستین دسته‌ی افولْ زوال شناختی است. سرعت پردازش ذهنی ما کاهش می‌یابد، دیگر نمی‌توانیم مشکلات پیچیده را با سرعت و سهولت سابقمان انجام دهیم و خاطراتمان شروع به کمرنگ شدن می‌کنند. دومین دسته‌ی افولْ زوال کارایی‌های جسمانی‌مان و درنهایت از دست دادن این کارایی‌هاست. شاید این وضع قبل یا بعد از زوال شناختی رخ دهد. و در نهایت، سومین و آخرین دسته‌ی افول از نظر پیتر عطیه، به سلامت هیجانی مربوط می‌شود. بر خلاف دیگر افول‌ها، این یکی تا حد زیادی مستقل از سن است. ریشه‌های ناخشنودی دوران میانسالی اغلب به خیلی قبل‌تر و سال‌های کودکی یا نوجوانی زندگی ما بازمی‌گردد. نحوه‌ی برخورد ما با چنین وضعی تأثیر عظیمی بر سلامت جسمانی، شادمانی و ماندگاری ما خواهد داشت.

در یک کلام، کتاب مانایی: علم و هنر بلند زیستن با استفاده از تدابیری مثل ورزش و رژیم غذایی مناسب، درصدد است تا پیری را به تعویق بیندازد و بازه‌ی سلامتی را طولانی‌تر کند. پیتر عطیه با مثال‌های فراوان راجع‌به بیماران مختلف و تجربه‌ی خود در درمانِ آن‌ها، کتاب را همچون رمانی خواندنی کرده است. این کتاب را نشر نوین با ترجمه‌ی میثم همدمی در اختیار خوانندگان قرار داده است.

جوایز و افتخارات کتاب مانایی: علم و هنر بلند زیستن

• کتاب پرفروش نیویورک تایمز؛
• نامزد جایزه‌ی گودریدز؛
• کتاب منتخب آمازون؛
• بهترین کتاب سال از نگاهِ ECONOMIST و BLOOMBERG؛
• فروشِ بیش از یک میلیون نسخه؛
• کتاب پرفروش ساندی تایمز.

نکوداشت‌های کتاب مانایی: علم و هنر بلند زیستن

• این اثر در ردیفِ مهم‌ترین کتاب‌هایی که تا به حال خوانده‌اید، قرار خواهد گرفت. (استیون دی. لویت)
• پیتر عطیه در کتاب مانایی: علم و هنر بلند زیستن نگاهی دقیق و جامع به مبحثِ پیچیده‌ی طول عمر داشته است. این کتاب پر از تکنیک‌هایی است که کمک می‌کنند طولانی‌تر و سالم‌تر زندگی کنیم. (سیدارتا موکرجی، نویسنده‌ی برنده‌ی جایزه‌ی پولیتزر)
• چیزی که این کتاب را از سایر کتب با موضوع پیری، متمایز می‌کند، توجه به کیفیت زندگی از همه‌ی جهات -سلامت جسمی، عاطفی، روانی و معنوی- است. (هیو جکمن)

جملات برگزیده‌ی کتاب مانایی: علم و هنر بلند زیستن

• زمانی فرامی‌رسد که باید از بیرون کشیدن افراد از رودخانه دست برداریم؛ باید به بالادستِ رود برویم و دریابیم چرا آنان به درون رود سقوط می‌کنند. (اسقف دزموند توتو)
• زمان مناسب برای تعمیر سقف وقتی است که خورشید در حال تابیدن است. (جان اِف. کندی)
• دانشمندانی که با قواعد دیگران کار می‌کنند، بخت چندانی برای دستیابی به اکتشافات نو نخواهند داشت. (جک هورنر)
• پزشکم به من گفت که از خوردن یک شام صمیمانه‌ی چهارنفره پرهیز کنم، مگر آنکه سه نفر دیگر هم در خوردن همراهی‌ام کنند. (اورسن ولز)

کتاب مانایی: علم و هنر بلند زیستن برای چه کسانی مناسب است؟

مباحثِ پیرامونِ افزایش طولِ عمر برای هر شخصی جذاب و حیاتی به نظر می‌رسد. اگر می‌خواهید بیشتر عمر کنید و عمری باکیفیت داشته باشید این کتاب را مطالعه فرمایید. کتاب مانایی همچنین منبع سودمندی برای پزشکان به حساب می‌آید.

در بخشی از کتاب مانایی: علم و هنر بلند زیستن می‌خوانیم

با نگریستن به گذشته، اینکه چنین بی‌اعتنایی عظیمی، آن هم در یک محیط پزشکی، به خواب روا دانسته و حتی تقویت هم می‌شد، به‌شدت تکان‌دهنده به نظر می‌آید. تقریباً به این می‌مانْد که ما پزشکان را، در همان حال که مشغول کارند، به سیگار کشیدن و مصرف سنگین الکل تشویق کنیم. چنین قیاسی ابداً بیراه نیست؛ اکنون می‌دانیم که حتی صِرف یک شب بی‌خوابی می‌تواند به لحاظ کارکردی وضعیتی معادل با حالت مستی غیرقانونی حین رانندگی پدید آورد. مطالعات آشکار ساخته‌اند که کادر پزشکیِ محروم از خواب، به ویژه در قیاس با کادر برخوردار از استراحت مناسب، خطاهای پزشکی بسیار بیشتری مرتکب می‌شوند و مرگ‌ومیرهای فراوانی به بار می‌آورند. من هم یکی از چنین افرادی به حساب می‌آمدم. یکی از بدترین لحظات دوران دستیاری‌ام طی یک نوبت کاری طولانی‌مدت دیگر (با بیش از چهل‌وهشت ساعت بیداری مداوم) رقم خورد؛ من بعد از کنار زدن پرده‌ی اتاق عمل بیماری که قرار بود جراحی “کوله‌سیستکتومی” یعنی جراحی برداشتن کیسه‌ی صفرا به روش لاپاراسکوپی را بر او انجام دهم، به خاطر فشار خواب با صورت روی بیمار افتادم. خوشبختانه اتفاق بدی برای بیمار رخ نداد، اما یادآوری این خاطره هنوز هم تنم را می‌لرزاند.

حتی در آن دوران یعنی قدری کمتر از دو دهه قبل، ما اطلاعات نسبتاً اندکی درباره‌ی چراییِ خوابیدن، اتفاقات رقم‌خورده حین آن و میزان اهمیت خواب در عملکرد کوتاه‌مدت و سلامتی بلندمدتمان در اختیار داشتیم. اکنون می‌دانیم که بدهی مزمن خواب حتی از محرومیت حاد خواب هم قاتل موذی‌تری است. در محرومیت حاد خواب، علائم فقدان خواب با خوابیدن رنگ می‌بازند. مطالعات متعدد ارتباطی نیرومند میان خواب ناکافی (به طور متوسط، خواب شبانه‌ی کمتر از هفت ساعت) و پیامدهای نامطلوب سلامتی، از افزایش آسیب‌پذیری به سرماخوردگی گرفته تا مرگ بر اثر حمله‌ی قلبی، یافته‌اند. خواب ناکافی به نحو محسوسی افراد را به سوی کژکاری‌های سوخت‌وسازی و از جمله ابتلا به دیابت نوع 2 سوق می‌دهد و تعادل هورمونی بدن را بر هم می‌ریزد. وقتی به گذشته‌ام می‌نگرم، با خودم گمان می‌کنم چه‌بسا برخی از مشکلات سلامتی‌ام طی دهه‌ی سی‌سالگی عمرم در غفلتم از خواب ریشه داشته‌اند.

فهرست مطالب کتاب

یادداشت نویسنده
پیش‌درآمد
بخش نخست
فصل 1: یک بازی طولانی: از مرگی سریع به سوی مرگی آهسته
فصل 2: پزشکی 3.0: تجدید نظر درمورد پزشکی در عصر بیماری‌های مزمن
فصل 3: هدف، راهبرد، تدابیر: نقشه‌ی راهی برای خواندن این کتاب
بخش دوم
فصل 4: صدساله‌ها: با مسن‌تر شدن، سالم‌تر می‌شوید
فصل 5: کمتر بخورید، بیشتر عمر کنید؟: دانش گرسنگی و تندرستی
فصل 6: بحران وفور نعمت: آیا ژن‌های باستانی ما قادرند با رژیم غذایی امروزی‌مان کنار بیایند؟
فصل 7: عقربه‌های ساعت: مواجهه با -و پیشگیری از- بیماری قلبی، مهلک‌ترین قاتل روی کره‌ی زمین
فصل 8: سلول فراری: راهی نو برای مقابله با قاتلی به نام سرطان
فصل 9: به دنبال خاطرات: آشنایی با بیماری آلزایمر و سایر بیماری‌های پیش‌رونده‌ی عصبی
بخش سوم
فصل 10: تفکر مدبرانه: تدوین چارچوبی از اصول که برای شما کارساز خواهد بود
فصل 11: ورزش: نیرومندترین دارو برای افزایش عمر
فصل 12: 101 تمرین: چطور برای مسابقات دهگانه‌ی صدساله‌ها آماده شویم
فصل 13: بشارت ثبات: بازآموزی نحوه‌ی پیشگیری از آسیب‌دیدگی
فصل 14: تغذیه‌ی 3.0: دیدگاه‌های متفاوت درمورد “زیست‌شیمی تغذیه”
فصل 15: زیست‌شیمی تغذیه در ورطه‌ی عمل: نحوه‌ی یافتن الگوی غذایی مختص به خودتان
فصل 16: بیداری: چگونه عشق ورزیدن به خواب، بهترین داروی مغز، را فرابگیریم
فصل 17: کار ما هنوز تمام نشده است: بهای گزافی که بابت نادیده گرفتن سلامت هیجانی‌مان می‌پردازیم
سخن آخر
قدردانی
پی‌نوشت‌ها